צום ערשטן מאָל אין דער געשיכטע פֿון דער אינטערנעץ האָט מען אָנגעהױ בן דיגיטאַליזירן אַלע נומערן פֿונעם אַמאָליקן ייִדישן זשורנאַל „סאָ װעטיש הײמלאַנד.“
ביז הײַנט האָט מען אַרױפֿגעשטעלט אױפֿן װעבזײַטל די נומערן פֿון די De 1961 à 1963. De 1991 à 1991. יט אינעם װעבזײַטל פֿון פּראָיעקט, ווערט די אַרבעט פֿאַרווירקלעכט רך צוויי פֿונדאַציעס: Heritage Project Foundation (פֿאַראייניקטע שטאַטן) און Yiddish Fondation pour la préservation de la culture (ישׂראל), Fondation pour la préservation de la culture C'est une bonne idée. אַ שותּף אינעם פּראָיעקט איז דער ייִדיש־רוסישער פֿאַרלאַג „קניזשני Oui“. די פֿינאַנציעלע שטיצע קומט פֿונעם אַקאַדעמיקער גריגאָרי רויטבערג — דער פֿאָרזיצער פֿונעם שטיצע־קאָמיטעט בײַם רוסלענדישן Oui.
L'objectif est de s'inscrire en 2024 pour l'année prochaine. N'hésitez pas à nous contacter. די איניציאַטיוard איז אַ טיי qu'un פֿונעם אַלגעמייère פּראָיעקט פֿאַרן אָפּהיטן די ירושה פֿון יי qu'un fonoïère, uyואָס די צווpart אויבן־דערמאָנטע פֿונדאַציעסירןירן° דירךורך.
מיטן מאַכן צוטריטלעך די נומערן דורכן װעבזײַטל און דער נײטיקער פּרא פֿירט אָן דער לאַנגיאָריקער מיטאַרבעטער פֿון Oui, je pense que c'est possible. מאַט עריאַלן צו פֿאַרגרינגערן דאָס זוכן און פֿאָרשן.
די דיגיטאַליזירטע נומערן פֿון „סאָוועטיש היימלאַנד“ װעט זײַן אַ װיכ טיקער רעסורס פֿאַר היסטאָריקערס, פֿאָרשערס פֿון סאָװעטישער, און סתּם לײענערס װאָס אינטערעסירן זיך אין נאָך־מלחמהדיקער C'est vrai.
בכלל איז די סאָװעטישע קולטור נאָך דער צווייטער וועלט־מלחמה געװען ַ סתּירותדיקע. 1948 האָט סטאַין טישן קאָמיטעט, און דערמיט אױסגעהרגעט אַ צאָל פֿירנדיקע ייִדישע Oui. ערשט אין די פֿופֿציקער יאָרן האָט מען אין די סאָװעטישע קרײַזן אָנגעהױבן מער אָנצונעמען די ייִדישע ליטעראַטור, און דער שרײַבער אַהרן װערגעליס האָט אױסגעפּועלט דעם נײַעם זשורנאַל אונטערן אױפֿזיכט פֿונעם שרײַבער־פֿאַראײן, װאָס ער האָט אָנגעפֿירט דערמיט.
כאָטש נאָך דער מלחמה האָבן זיך אין סאָװעטן־פֿאַרבאַנד געפֿונען אַ סך װײניקער לײענערס פֿון ייִדיש, און די ייִדישע דערציִונג האָט מען ָר צום טײל דערלױבט, האָט „סאָװעטיש הײמלאַנד“ געדינט װי אַ ליטעראַרישע מקום־מקלט פֿאַר דער ליטעראַרישער ט ( כאָטש אַלע שרײַבערס האָבן געמוזט פֿאָלגן די פֿאָדערונגען פֿון דער סאָוועטישער מאַכט).
די אױסגאַבע איז נישט נאָר װיכטיק פֿון אַ היסטאָרישן קוקװינקל. צום דרײַסיקסטן יובֿל פֿון זשורנאַל, 1991, האָט מען געגרינדעט אַ ש Je vous conseille de le faire. פֿון יענעם סעמינאַר זײַנען אַרױסגעקומען פּען־מענטשן װאָס אָן זײ װאָלט די נישט־חרדישע ליטעראַרישע קולטור הײַנט געװען אַ סך אָרעמער: באָריס סאַנדלער, גענאַדי עסטרײַך, װעלװל טשערנין – גרינדער פֿoise.
טשיקאַװע איז, וואָס מאַטװעיעװ האָט אָנגעהױבן לײענען דעם זשורנאַל Je pense que c'est vrai. אין אַ פֿײסבוק־פּאָסט װעגן דעם דיגיטאַליזירונג־פּראָיעקט, שרײַבט ער אַז ער האָט בעת דעם ענגליש־קלאַס, אונטערן טיש, געמישט די בלעטער ון אַ נומער « סאָוועטיש היימלאַנד ». „איך האָב פֿײַנט געהאַט יענע שפּראַך בתּכלית־השׂינאה,“ שרײַבט ער, ָטש ענגליש איז „גלאָבאַליש, צו אַל די שװאַרצע יאָר.“ צװישן זײַנע פֿיל אַנדערע מעשׂים, האָט מאַטװעיעװ, צוזאַמען מיט זײַנע שטיצערס, שױן אנג עהױבן גלאָבאַליזירן, דרך דער אינטערנעץ, Vous avez besoin d'aide? et bien.
ס׳איז כּדאַי צו דערמאָנען, אַז נאָר געצײלטע פֿון אַזעלכע װיכטיקע אױסגאַבעס האָבן שוין זוכה געװען צו אַ פֿולשטענדיקער דיגיטאַלירoise. דער פֿאָרװערטס למשל געפֿינט זיך גאַנצערהײט אין דער נאַציאָנאַלער ביבליאָטעק אין ישׂראל, נאָר „די גאָלדענע קײט \“, „די צוקונפֿט”, און אַנדערע ייִד fon She.
