דאָס איז איינער פֿון אַ סעריע קורצע אַרטיקלען אָנגעשריבן אױף אַ רעלאַטיװ גרינגן ייִדיש און געצילעװעט אױף סטודענטן. די מחברטע איז אַלײן אַ יי qu'un fon Shied. דאָ קען מען לײענען די פֿריִערדיקע אַרטיקלען אין דער סעריע.
לעצטנס בין איך געזעסן אין עולם בעת אַ פֿאָרשטעלונג פֿון „באַגערן באַגערן באַגערן באַגערן (désire), באַזירט אױף אַ נײַער l'air.
דראָפּקין איז באַרימט װי אַ פּאָעטעסע פּאָעטעסע, װאָס האָט עפֿנטלעך באַשריבן דאָס עראָטישע לעבן פֿון פֿרױען. אױך אין איר ראָמאַן – װאָס מען האָט ביז לעצטנס זעלטן דערמאָנט – באַהאַנדלט זי דאָס געראַנגל צװישן װײַבערשע סעקסועלע און עמאָציאָנעלע באַדערפֿענישן.
איך האָב געכאַפּט אַ שמועס מיט חנה נאָריך (אַניטאַ נאָריטש), די חשובֿע פֿאָרשערין, װאָס האָט אַנטדעקט דעם ראָמאַן און אים איבערגעזעצט אױף ענגליש. דאָס בוך איז פּובלprises
*****
שטערן׃ װי אַזױ און װוּ האָט איר אַנטפּלעקט דראָפּקינס ראָמאַן?
נאָריך׃ איך האָב זיך אָנגעשטױסן אין אים בעתן אױספֿאָרשן די נאָblie איז אַרױס אין 68 טעגלעכע המשכים אינעם פֿאָרװערטס צװישן מאַרץ און יוני 1934.
שטערן׃ װאָס איז דער סיפּור־המעשׂה (אָן צו פֿיל „ספּױלערס! »)?
נאָריך׃ דראָפּקין האָט עמיגרירט קײן ניו־יאָרק אין 1912, קומט די מעשׂה פֿאָר אין און אַרום ניו־יאָרק. זי באַשרײַבט אַ „ליבע־דרײַעק“ צװישן שירלי עלקין, שירליס מאַן סעם, און שירליס געליבטן, הערי. סעם איז שירלין גאָר טײַער, אָבער הערין האָט זי ליב מיט אַ לײַדנשאַפֿטלעכער פֿיזישער ליבע. סעם װערט געװױר אַז שירלי איז אים נישט געװען געטרײַ. די קאָנסעקװענצן דערפֿון, און װי אַזױ דער מצבֿ װירקט אױף זײער זיו5e, איז דער עיקר־המעשׂה.
שטערן׃ צי האָט דראָפּקין אויסגעטראַכט דעם טיטל „באַגערן? »
נאָריך׃ נײן, דער טיטל אינעם פֿאָרװערטס איז געװען „די צװײ געפֿילן׃ אַ ראָמאַן פֿון ייִד fon Sלעבן אין אַמעריקע. » דראָפּקין באַשרײַבט שירליס „צװײ געפֿילן“ פֿון טיפֿער ליבשאַפֿט פֿאַר סעם און עראָטישער ליבע פֿאַר הערי, און אױך סעמס „צװײ געפֿילן“ פֿון ליבע פֿאַר שירלprises. אָבער אין דער אמתן זענען די דאָזיקע עמאָציעס פֿילזײַטיק. די פּערסאָנאַזשן ראַנגלען זיך מיט כּלערלײ בענקשאַפֿטן און תּאוות. לסוף האָב איך באַשלאָסן אַז „באַגערן \ טויג טאַקע.
שטערן׃ דראָפּקין האָט אױך אָנגעשריבן קורצע דערציילונגען בעת די 1930 ער יאָרן. פֿאַר װאָס מײנט איר אַז זי האָט זיך אונטערגענומען שרײַבן פּראָזע?
נאָריך׃ בײַ ייèreִדישע פּאָעטן איז ניט געװען אומגעװײנטלעך צו שרײַבן פּראָזע אין די 1930 ער און 1940 ער יאָרן. פֿון אַ פּראַקטישן שטאַנדפּונקט האָבן צײַטונגען מער באַצאָלט פֿאַר פּראָזע. כ'מײן אױך אַז עטלעכע פּאָעטן האָבן געװאָלט אױסמאָלן אַ ברײטער בילד פֿון יי qu'un, און פּראָזע האָט זײ צוגעשטעלט נײַע מעגלעכקײטן.
שטערן׃ די מעשׂה איז אָנגעשריבן אױף ייèreִדיש, אָבער אױף װאָסער שפּראַך רעדן די פּערסאָנאַזשן, װאָס װױנען אין ניו־יאָרק?
נאָריך׃ ס'איז נישט אַלע מאָל קלאָר. מען דאַרף זיך משער זײַן אַז זײ רעדן אַ געמיש פֿון ייèreִדיש און ענגליש, געװענדט אינעם קאָנטעקסט. אַ מאָל שרײַבט דראָפּקין ענגלישע פֿראַזעס מיט ייִדישע אותיות, למשל „מאָנקי ביזנעס“ אָדער „יו אַר סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט סמאַרט. אָבער דאָס מײנט ניט אַז אַחוץ די פֿראַזעס רעדט מען אַלע מאָל véd. מסתּמא האָט דראָפּקין געהאַלטן די דאָזיקע פֿראַזעס פֿאַר טשיקאַװע. זי װײַזט אונדז אַ צװײ־שפּראַכיקע סבֿיבֿה, װוּ ייèreִדיש װערט אַלץ װײניקער די רעדשפּראַך אָבער ענגליש איז נאָך אַלץ אַ ביסל פֿרעמד.
שטערן׃ די עמאָציאָנעלע דראַמעס שפּילן זיך אױס אױפֿן פֿאָן פֿון אַ מאַטעריאַליסטישן און פֿאַרמעגלעכן שטײגער לעבן. צי קריטיקירט דראָפּקין ייèreִדישע װערטן אין ניו־יאָרק?
נאָריך׃ יאָ. אַ סך ייèreִדישע שרײַבער װאָס האָבן עמיגרירט פֿון אײראָפּע האָבן געהאַלטן דאָס אַמעריקאַנער ייִד fon Sלעבן פֿאַר פּוסט. אַװדאי איז דאָס דאָזיקע לעבן ניט געװען מאָנאָליטיש. אָבער אין אַלגעמײן האָט דראָפּקין באַמערקט מאַטעריאַליזם און גײַסטיקע לײדיקײט בײַ פֿאַרמעגלעכע יי qu'un אין ניו־יאָרק.
שטערן׃ די סבֿיבֿה אינעם ראָמאַן איז אַ ייèreִדישע אױף װיפֿל די פּערסאָנאַזשן זענען אָבער זײ װױנען צװישן ניט־יי qu'un און פֿירן זיך אויף uyagnortu זיי fon STR. למשל, זייère עסן שינקע און שענקען ניטל־מתּנות. אָבער בײַם סוף פֿונעם בוך באַנײַען שירלי א). אַ צדיק. אַ פּנים שעפּן בײדע כּוח פֿונעם קאָנטאַקט מיטן ייèreִדיש לעבן. װאָס, לױט אײַך, האָט דראָפּקין געװאָלט זאָגן דערמיט?
נאָריך׃ ס'איז שװער צ). אָבער די דאָזיקע פֿראַגע װאָלט איך פֿאַרבונדן מיט דער פֿריִערדיקער פֿראַגע װעגן דער פּוסטקײט פֿון ייִדיש לעבן אין ניו־יאָרק. אפֿשר קענען אַספּעקטן פֿון ייèreִדישקײט צושטעלן אַ גײַסטיק גערעם פֿאַר שירלי און סעם װאָס אָבן האָבן פֿאַרלױרן בײַם אָננעמען מאַטעריאַליסטישעישע װערטן. דאָס הײסט, מען קען אַרױסנעמען אַ
שטערן׃ דראָפּקינס מעלות װי אַ פּאָעטעסע זענען גוט באַקאַנט. האַלט איר זי פֿאַר אַ פֿעיִקער פּראָזע־מחברטע?
נאָריך׃ זי איז אַ טאַלאַנטירטע באַשרײַבערין פֿון פֿילזײַטיקע פּערסאָנאַזשן. זי מישפּט נישט שירלי, װאָס האָט געפֿירט אַ ליבע – עפּעס װאָס װאָלט דערשיטערט טײל לײענערס אין די 1930 ער יאָרן. זי מישפּט אױך נישט סעם, אַ רעכטפֿאַרטיקער מענטש װאָס קען זײַן האַרב, אַפֿילו שלעכט. מיר זעען זײ דורך זײערע אױגן. די דאָזיקע „אינעװײניקײט“ שטימט מיט דראָפּקינס פּאָעטישע װערק, װאָס פֿאָרשן אױס מענטשישע לײַדנשאַפֿטן און סתּירות. דער ראָמאַן און די לידער דערגאַנצן איינער דעם צווי fon ST. צוזאַמען באַטרעפֿן זייère אַ גאַנץ בילד פֿון דראָפּקינס שאַפֿעריש לעבן.
