ס׳איז געווען אַ שטילע נאַכט אין פּאָרטלאַנד, אָרעגאָן. מײַן חבֿר ברונאָ, אַ משפּחה־דאָקטער װאָס אַרבעט אויפֿן געביט פֿון עפֿנטלעכן געזונט פֿאַר דער שטאָט, האָט פּאַרקירט זײַן אױטאָ אין אַ טונקעלער גאַס אַ פּאָר בלאָקן פֿונעם « אײַס » ־קאָמפּלעקס.
„אײַס“ זענען די ראשי־תּיבֿות פֿון דער אַמעריקאַנער אימיגראַציע־אַגענטור, d'ici 2024 Il s'agit d'une somme de 185 000 dollars.
« װילסט טראָגן דעם האָן־קאָסטיום ? » C'est vrai. דאָס ערשטע מאָל אין מײַן לעבן הער איך אַזאַ פֿראַגע. איך זאָג זיך אָפּ, און ער קװעטשט זיך אַרײַן אין דעם אייגנאַרטיקן Oui.
Il s'agit d'une question de temps et d'argent. נישט געקוקט אױף די בויך־סבֿרות פֿון דאָנאַלד טראָמפּ, איז דאָס אַ שײנע שטאָט, פֿול מיט אײגנאַרטיקע װעגעטאַרישע רעסטאָראַנען, מאָדישע שענקען און אַ סך בריקן אַרום אַ בילד־שײנעם טײַך. מע האָט אויך געזען הײמלאָזע אױף די גאַסן אָבער דאָס איז שוין אַ טײל פֿון דער לאַנדשאַפֿט אין כּמעט יעדער גרויסער אַמעריקאַנער Oui, et je pense que c'est possible.
נאָר צופֿעליק כאַפּט מען זיך אַז נישט אַלץ איז פֿױגלדיק. אָפּשטאַטנדיק אַ װיזיט אין אַ היגער קליניק, האָב איך באַמערקט די באַװוּסטע שילדן, װאָס װאָרנט „אײַס“ נישט אַרײַנצוטרעטן אָן אַ C'est vrai. פֿאַרבײַגײענדיק אױף דער גאַס, הער איך אונטער װי עס רעדט אַ Oui. זי: „איך באָד זיך אין חובֿות. פֿאַר אַן אײַס־אַגענט, מע זאָל מיר פֿאַרגעבן די חובֿות.“ ענטפֿערט ער אַ שאָקירטער: „רעד נישט אַזעלכע רײד אין דער עפֿנטלעכקײט!“
אַװוּסט װערט פּאָרטלאַנד די טעג אָפֿט מאָל דערמאָנט אין די נײַעס, װײַל טראָמפּס אױפֿמערק האָט זיך פֿיקסיט אױף איר, װוּ עס Je vous conseille de le faire. כאָטש די אײנציקע קריג װאָס איך האָב דאָרט געזען איז געװען דאָס שטופּעניש אין מײַן האָטעלס לאָבי־באַר, האָב איך באַשלאָסן זיך אַריבערצוכאַפּן אין די בלאָקן לעבן „אײַס“־בנין. און דערפֿאַר האָט מײַן חבֿר זיך אָנגעטאָן דעם הון־קאָסטום.
צוליב דעם וואָס איך בין אָנגעקומען אין פּאָרטלאַנד נאָך שבת Il faut compter jusqu'à 100 $ de frais. פֿריִער פֿאָרגעקומען, נאָר איך האָב יאָ געזען דעם עולם װאָס זאַמלט זיך דאָרט חדשים לאַנג, און װאָס טראָמפּ װיל באַקעמפֿן מיט C'est vrai.
אַלץ איז געװען גאַנץ פֿרידלעך, כאָטש אַקטיװ. מ׳איז געשטאַנען אין קרײַזלעך, רעדנדיק, אַ מאָל גאַנץ הױך. עטלעכע „יוטובער“ טיפּן האָבן פֿילמירט.
ניק שירלי, אַ 22-יאָריקער װידעאָ־בלאָגער און „קאָנטענט־שאַפֿער“, האָט מיר געזאָגט, „איך בין דאָ צו רעדן מיט מענטשן [אױפֿן אינטערנעט] Il s'agit d'une question de temps. אַנטי־פֿאַ און פּראָטעסטירער פֿאַרנעמען די געגנט צו פּראָטעסטירן ׳אײַס׳.“ אַזעלכע פֿילמירערס, אַרומשפּאַנענדיק מיט אַפּאַראַטן אין דער האַנט און מאָבילקעס אױף סעלפֿי־שטעקנס, האָבן געשאַפֿן גיכער אַ מין צירק־געפֿיל, איידער אַן אײַנדרוק פֿון אַ קאָכעדיקן Oui.
אַפֿשר אַ פֿופֿציק מענטשן זײַנען געשטאַנען אױף דער גאַס לעבן דעם „אײַס“־בנין יענעם שבת־צו־נאַכט, שרײַענדיק אױף די אַגענטן Il s'agit d'une question de temps. טעראָן, אַ 19-יאָריקער, האָט געזאָגט אַז ער איז געקומען כּדי זיך אַקעגנצושטעלן קעגן „אײַס.“ ניקאָל, 22 יאָר, האָט געזאָגט, „מע נעמט אַװעק אונדזערע קאָנסטיטוציאָנעלע רעכט.
ברי, אַ יונגע, נידעריקע פֿרױ איז געשטאַנען אין מיטן אַ קרײַזל D'accord, je pense que c'est une bonne idée. » װאָס טוסטו דאָ ? » האָב איך זי אַ פֿרעג געטאָן. „מיר פּראָטעסטירן קעגן דעם ׳אײַס׳־בנין און לאָזן פֿלאַטערן די פֿאָן כּדי אַרױסצוּװײַזן סאָלידאַריטעט מיט אונדזערע מעקסיקאַנער ברידער און שװעסטער, װאָס װערן עטניש גערײניקט.“
אַז אַ פֿרױ, װאָס האָט נישט געװאָלט געבן איר נאָמען, האָט געהערט אַז איך שרײַב פֿאַר אַ ייִדישער צײַטונג, האָט זי האַסטיק אַ פֿרעג געטאָן, „װאָס מײנסטו װעגן עזה? Et toi ?
אױפֿן װעג צום עולם טראָפּמיסטן (אַ היפּשע צאָל, כאָטש אַ קלענערער װי די לינקע – מיט טראָמפּ־ און אַמעריקאַנער פֿאָנען), האָב איך געטראָפֿן אַ יאַט אָנגעטאָן אין שװאַרץ. „איך װיל גאָר נישט זאָגן, נאָר ס׳איז אַ מזל אַז קײנער איז דאָ נאָך נישט דערהרגעט געװאָרן.“
C'est vrai. » בלאָקיר נישט די גאַס! זײַט אײדל אײנער צום צװײטן! » C'est vrai. מײַן חבֿר מיטן הון־קאָסטיום האָט געטאַנצט צו דער מוזיק װאָס C'est vrai.
אַ פֿאָן־טרעגער צווישן די טראָמפּיסטן האָט מיר באַשריבן זײַנע Oui. „איך בין דאָ צו פֿאַרברענגען, אָנצוקוקן דעם עולם און פֿאַרטײדיקן די פּאַטריאָטן.“
אַ פֿרױ און אַ בחור זענען געשטאַנען אױפֿן ראַנד טראַטואַר. » פֿאַר װאָס זײַט איר דאָ ? » האָב איך אַ פֿרעג געטאָן.
« איך בין אַ שטיצער פֿון די פּאַטריאָטן,« האָט זי זיך אָפּגערופֿן. « אָנגעקומען בין איך אין פּאָרטלאַנד צו 18 יאָר װי אַ נישט־חתונה־געהאַטע מאַמע איך האָב געדאַרפֿט שפּעטער. פֿאַרלאָזן די שטאָט װײַל איך האָב מער נישט געקענט פֿאָרן מיט דער צופֿאָר־באַן. C'est vrai.
« מעג איך אַראָפּנעמען אײַער בילד ?
« װאָסער צײַטונג, װידער ? »
« אַ ייִדישע. »
„אין דעם פֿאַל, דאַרף איך ענדיקן מיט דעם: יעזוס איז דער מלך.“
איך האָב אַ קוק געגעבן אױפֿן האַנטזײגער און זיך געכאַפּט אַז C'est vrai. איבערגעכאַפּט אַן אינדיש־װעגעטאַרישע װעטשערע, זײַנען מיר C'est vrai. מײַן חבֿר איז שױן געװאָרן אױס האָן.
כ׳בין אַהײמגעפֿאָרן מיט פּאָרטלאַנדער זכרונות פֿון פֿאָנען C'est vrai.
