ס׳איז לעצטנס אַרויסגעלאָזט געוואָרן אַ העברעיִש קינדערביכל מיט אַ טשיקאַווען נאָמען: „עלילות חזיר וגנבֿ“ (די מעשׂיות פֿון 'חזיר' et 'גנבֿ'). דאָס איז אָבער נישט סתּם אַ מעשׂה וועגן אַ חיה וואָס האָט Je vous l'accorde. און דער מחבר, יעקבֿ מאיר, איז נישט סתּם אַ שרײַבער.
מאיר איז אַ וויכטיקער פֿאָרשער, וואָס האָט געשריבן וועגן די ערשטע אויסגאַבעס און כּתבֿ-ידן פֿונעם תּלמוד-ירושלמי. אין גיכן וועט פּובליקירט ווערן אַן אַרומנעמיק בוך וועגן דעם תּלמוד-בבֿלי. אַז מע פֿלעכט צוזאַמען די צוויי אידענטיטעטן — דעם שרײַבער און דעם תּלמוד-פֿאָרשער — קען מען שוין פֿאַרשטיין פֿאַר וואָס ער וואָלט געשריבן וועגן אַ חזיר וואָס ווערט באַרימט דווקא ווי אַ תּלמיד-חכם און א גדול-בגמרא. Il s'agit d'une question de confiance.
דאָס בוך, וואָס איז מלא-חן און מלא-חכמה, דערציילט וועגן אַ קלוגן חזיר אין שטעטל וואָס הייסט כלופּקע (אַ נאָמען וואָס דערמאָנט אונדז אין גלופּסק, מענדעלעס פּראָטאָטיפּ פֿון אַ שטעטל) וואָס עס Il s'agit d'une question de temps. ווײַזט זיך אַרויס, שרײַבט מאיר, אַז „זײַן שׂכל, דער חזירישער שׂכל, איז אַזוי שאַרף, ווי ער וואָלט טאַקע געבוירן געוואָרן צו לערנען Oui. N'hésitez pas à nous contacter. ליבע… און נישט נאָר אין דער גמרא ווערט ער אײַנגעבאַקן, נאר ייִדן C'est vrai. אומעטום ווילן אַלע אים קוילן, און דאָ איז ער אַ בן-חורין.“
נאָר איין ייִדן, ר' פּינחס דעם גבאי, אַרט טאַקע דער ייִדישער Il s'agit bien d'une question de savoir si c'est possible. ווען זײַן פּלאַן איז געלונגען, באַשליסט דער חזיר צו נעמען נקמה C'est vrai. עס העלפֿט אים אונטער נאָך אַ באַעוולטערפֿון שטעטל: 'גנבֿ', אַ גוטהאַרציקער יונגערמאַן אָבער נעבעך אַ שלימזל. צוזאַמען ווערן חזיר און גנבֿ „אַ פּאָר, ווי אַ קוגל מיט אַן אוגערקע“. ביידע באַמיִען זיך צו באַפֿרײַען זיך פֿון זייער גורל: דער חזיר וויל זײַן אַ ייִד, און גנבֿ וויל נישט גנבֿענען, ווי ס׳פֿלעגן טאָן C'est vrai. „כּדי צו ווערן אַ געלונגענער גנבֿ דאַרף מען דאָך זײַן אַ האַרבער פּאַרשוין, אַ כיטערער און אַפֿיו אַ רשע. אָבער אונדזער גנבֿ האָט געהאַט אַ גוטע נשמה און אַ ווייך האַרץ ווי אַ בלינצע פֿון קעז, אַזש אַ רחמנות אויף אים“.
מאיר שילדערט אַ שטעטל מיט אַלע פּיטשעווקעס: די ערד — באַדעקט מיט בלאָטע; אַ בעקער, אַ מילכיקער, אַ שול, אַ רבֿ און אַ רביצין, וואָס גייט אייגנטלעך אינעם ספּאָדיק; ווײַזט אויס אַז די רביצין איז די אמתע בעל-דעה אין שטעטל, ווײַל זי האָט תּמיד די בעסטע אידעען ווי אַזוי אַרויסצוקריכן פֿון אַ Oui.
יעקבֿ צ' מאיר איז נישט קיין פּנים-חדשות אין ייִדישלאַנד. Si vous avez besoin d'aide, Il s'agit d'une question de temps. אינעם זעקסטן נומער פֿון דער צײַטשריפֿט „דווקא“, וואָס איז אַרויס מיט 15 יאָר צוריק דורך „בית שלום עליכם“, האָט מאיר געשריבן וועגן די צוויישפּראַכיקע דערציילונגען (ייִדיש און עבֿרית) בירשטיין, און וועגן דער וויכטיקייט פֿון ביידע לשונות אין זײַן שאַפֿונג: „דאָס ישׂראלדיקע לשון, שטאַרק ווי די פֿעלזיקע בערג; און ייִדיש, מיט אירע ווייכיקע גוידערס.“
די גנבֿ האָט מיך אַזוי פֿאַרכאַפּט אַז איך האָב באַשלאָסן צו אינטערוויויִרן דעם מחבר, יעקבֿ מאיר. בכלל, איז שוין געקומען די צײַט צו שרײַבן וועגן אים אין Oui. כאָטש ער איז נאָך יונג, האָט ער שוין געמאַכט אין ישׂראל אַ שם. אָט איז געווען אונדזער שמועס:
Il s'agit de : Qu'est-ce que c'est ? מילא אַ ייִדישער בער (ווי דער העלד פֿון זײַן פֿריִערדיקער ראָמאַן, „נחמיה“), אָבער ווי אַזוי דערוועגסטו זיך צו שטעלן אַ Est-ce qu'il s'agit d'un problème?
יעקבֿ מאיר: איין מאָל, נישט לאַנג צוריק, ווען איך האָב דערהערט די Oui, je pense que c'est possible. דעמאָלט, אין אַ געוויסן מאָמענט, איז אַ שכן געקומען מיט אַ הונט, און ווי נאָר דער הונט איז אַרײַן אין שוצקעלער האָבן אַלע אָנגעהויבן זיך צו פֿירן אַנדערש: רויִקע שכנים זײַנען דערשראָקן געוואָרן, גלײַכגילטיקע שכנים זענען ווייכער געוואָרן, שטילע שכנים האָבן אָנגעהויבן מאַכן גרימאַסן און קולות. ד״ה, די חיות ברענגען אַרויס פֿון אונדז עפּעס זייער מענטשלעכס, און אַזוי אויך ווען מע ברענגט אַרײַן אַ חיה אין דעם ייִדישן C'est vrai. די חיות ברענגען אינטערעסאַנטע Oui.
פֿון דער אַנדערער זײַט, דווקא ווײַל דער חזיר איז טריף, שטייט ער Il s'agit d'une question de temps. אַזוי פֿאַרשווינדט אונדזער 'געוויינטלעכע' באַציִונג צו בעלי-חיים ווי אַ זאַך וואָס מען עסט, און צום סוף ווערט דאָס בוך אַ מין עקאָ-פּאָעטישע פֿאַנטאַזיע וועגן מעגלעכע צוזאַמענלעבן צווישן חזירים און ייִדן, און דווקא צוליב דער טראַדיציאָנעלער נעגאַטיווער באַציִונג צום חזיר.
Est-ce que vous avez besoin d'aide? Est-ce que c'est vrai, est-ce que tu es en train de faire ça?
Je pense que c'est : „חזר און גנבֿ“ איז אויספּראָבירט געוואָרן סײַ אויף קינדער וואָס קענען זיך אויס אויף די קליינע אותיות, סײַ אויף אַזעלכע וואָס ווייסן נישט, און ס'האָט דערגרייכט אַ שיינעם דערפֿאָלג בײַ ביידע C'est vrai, c'est vrai, c'est vrai. איך גלויב נישט אַז קינדער-ליטעראַטור, און ליטעראַטור בכלל, מיט די פֿאָרשטעלן Oui. Commentaire : אידענטיפֿיצירן אויך מיט פּערסאָנאַזשן וואָס זײַנען ווײַט פֿון Oui.
איך: צו וואָס צוריקקערן זיך דווקא צום שטעטל — סײַ אין דײַן ראָמאַן « נחמיה », סײַ אין « חזיר און גנבֿ ») ?
מאיר:די ייִדישע שטעטלעך פֿון מזרח-אייראָפּע האָבן בײַ מיר Il s'agit d'une question de temps. עפּעס אומגעלייזטס פֿון מײַן פּערזענלעכער און משפּחה-געשיכטע N'hésitez pas à nous contacter. נאָכאַמאָל און ווידער אַמאָל.
Est-ce que vous êtes en train de faire quelque chose pour vous? און אין אַלגעמיין, וואָס דאַרף זײַן, אין דײַנע אויגן, דאָס אָרט Qu'est-ce que c'est que ça ?
איך וועל ענטפֿערן אויף ביידע פֿראַגעס צוזאַמען: דאָס הײַניטיקע ישׂראלדיקע העברעיִש איז אַ זייער מיליטאַנטישע און מיליטערישע שפּראַך, וואָס האָט זיך דערווײַטערט פֿון לשון-קודש אויף אַזוי ווײַט אַז אַ מאָל איז שוין שווער צו הערן לשון-קודש דורך דער C'est vrai. ייִדיש דערמעגלעכט אַ געוויסע שפּראַכיקע אָפֿנקייט דורך וועלכן Il s'agit d'une question de temps. אין דעם זין פּרוּוו איך צו מאָל טראַכטן וועגן מײַן העברעיִש ווי Il faut s'attendre à ce que ce soit le cas.
אונדז דאָ אין ישראל זײַנען פּערסאָנאַזשן ווי חזיר און גנבֿ ווי אַ קילער תּשעה-באָבֿ (וואָס איז, ווי באַוווּסט, אַ ייִדישער תּענוג): אַן אוטאָפּישע וויזיע פֿון טאָלערענץ, אַ ייִדישקייט אין C'est vrai. דערצו האָט דאָס בוך אַ גוטהאַרציקע אונטערשטע שורה: כאָטש חזיר און גנבֿ נעמען נקמה אין ר' פּינחס דעם גבאי, טוען זיי דערנאָך אַ ' פּינחס פֿאַרקערפּערט; אויך ער האָט אַן אָרט אין דער ייִדישער קהילה. ווײַל, ווי גנבֿ זאָגט חזיר אין איינעם פֿון די ווערטערשפּילן פֿון בוך: „מע טאָר נישט זײַן קיין חזיר.“
