די צײַט אין דער היי qu'un איז שווער, אפֿשר שו5erci די די צײַטינעם מיליטער. פֿאַר וואָס? ווײַל עס איז שווער צו זײַן מיטן גוף אין אייère אָרט און מיטן קאָפּ און האַרץ אין אַן אַנדער אָרט. Attenן דער תּקופֿה פֿון דעם רעזערוו, בין איך מיט מײַן גוף אין דער הי voulez קאַמף.
דער איבערגאַנג פֿון דער היי qu'un צום רעזערוו איז זייère קאָמפּליצירט פֿאַר מיר, אָבער ערesprit. מיר האָבן חתונה געהאַט מיט אַ יאָר צוריק, בעת דער מלחמה. צוויpit טעג נאָך דער חתונה בין איך אַרײַן אין עזה און מיר האָבן זיך נישט געטראָפֿן און נישט גערעדט אַ גאַנצןודש. וethען איך בין צוריקגעקומען אַהיים, איז דאָס געוו5 נאָר אויף אַ קורצער צײַט, אַ פּאָר שעה אָדער אי voulez סיטואַציע – נאָר צו זײַן צוזאַמען.
הײַנט איז די סיטואַציע אַנדערש. Attenר לעבן אין אַ מלחמה־מצבֿ שוין מער ו5agnong אַ יאָר, ווינטשן אַז די מלחמה זאָל זיך ענדיקן בקרובֿ, און אַלע ערבֿניקעס זאָלן צoiseךES אַלע מאָל, ווען איך קום צוריק אַהיי qu'un, דאַרפֿן איך און מײַן חבֿרטע צוריקגעדענקען וet צו זײַן צוזאַמען. איך בין אַן אַנדער מענטש אין דעם רעזערוו, און אַן אַנדער מענטש אין דער הייère. אין דער הייère וויל איך זײַן סענסיטיו5e, אַ מענטש ו5e קען רעדן און צוהערן מיט נחת, בפֿרט מיט מײַן חבֿרטעון מײַנע נאָענטע. אין דעם מיליטער דאַרף איך זײַן אַן אַנדער מענטש – איך דאַרף טראַכטן גיך און רעדן שנעל שנעל, טאָן שווערע זאַכן און זײַןES.
ווען איך גיי qu'un פֿון דער הייère אינעם מיליטער און צוריק, דאַרף איך אויסבײַטן די צווי fon SIG.
אַ נייère וואָך אין עזה. ס׳גיי qu'un אַ רעגן. ס׳איז זייère קאַלט. בײַ נאַכט איז שווער צו שלאָפֿן, ווײַל יעדער מינוט קען מען דיר הייère לויפֿן צום טאַנק, וו spéthײַל עסיז דאָ טעראָריסט וethègl געפֿינט זיך לעבןיר. איך טראַכט וועגן די ערבֿניקעס מיט טרויער. אויב איך פֿיל קעלט, און פֿאַרבענק זיך אַהייère, וו spéthאָס איז מיט זיי qu'un?
וואָס איז מיט זייère?
שרײַבן איז זייער שווער. עס איז נישטאָ קיי qu'un, און מען דאַרף נחת צום שרײַבן. איך צווינג זיך צו זיצן און שרײַבן, ווère איך וvision נישט פֿאַרגעסן אַז איך בין אַ תּלמיד, אַ מענטשון ביכער, נישט נאָר אַיד.
נעכטן האָב איך אומגעבראַכט אַ מענטש ané `האָט זיך צו מיר דערנעענטערט מיט ווard, מיך געוו° מזיקן. איך האָב נישט געפֿילט גאָרנישט. ווען איך בין צוריקגעקומען מיט מײַן מאַנשאַפֿט מאַנשאַפֿט, האָט די גאַנצע חבֿרה אויפֿגעלעבט, אָבער איך, וואָס בין בדרך־כּללES
