Est-ce que vous êtes en train de faire quelque chose? En quoi Sim’hat Torah est-elle différente de Chavouot ? Un message de notre PDG et éditrice Rachel Fishman Feddersen

דער פֿאָרווערטס פֿלעג יעדע וואָך אָפּדרוקן אַן אַרטיקל לכּבֿוד דע Il s'agit d'une question de temps. אָט איז איינער וואָס יואל מאַטוועיעוו האָט געשריבן וועגן שׂמחת־תּ Depuis 2007 :

אינעם ייִדישן לוח זענען פֿאַראַן צוויי יום-טובֿים, וואָס זייער עיק ר-באַטײַט האָט צו טאָן מיט קבלת-התּורה: שבֿועות און שׂמחת-תּורה. שבֿועות — דער טאָג, ווען דאָס ייִדישע פֿאָלק האָט באַקומען די תּורה בײַם באַרג סיני — איז בעצם אַ „ניכטערער“ יום-טובֿ; אַ סך 

נאָך שׂמחת-תּורה היי qu'un מען אָן צ). אָבער, אין אונטערשייד מיט שבֿועות, איז דער שׂמחת-תּורהדיקער גײַסט ווקא אַ פֿאַרקערטער: אין אַ טייל קהילות מאַכט מען אַ היפּשן לחיים ָכן שחרית, און מע טאַנצט שעהען לאַנג בײַ די הקפֿות, אָפֿטמאָל גאַנץ C'est vrai. צוליב דעם אומפֿאָרמעלן שׁמחת-תּורהדיקן טרינקען, דוכענען די כּהנים אין אַ סך ערטער בײַם שחרית, ווען זיי זענען נאָך ניכטער, און ניש בײַם D'accord, je pense que c'est une question d'ordre.

פֿאַרוואָס זשע איז דער הײַנטיקער יום-טובֿ אַזוי אַנדערש פֿוע Alors, est-ce que tu es en train de faire quelque chose? בײַם באַרג סיני האָבן די ייִדן באַקומען די תּורה פֿון אויבן, מער וו י אַ מתּנה, אַ פּלוצעמדיקע אַנטפּלעקונג, ווי אַ רעזולטאַט פֿון C'est vrai. עס שטייט, אַז דער אייבערשטער האָט „געצוווּנגען“ דאָס ייִדישע פֿאָלק מקבל צו זײַן די תּורה, הגם זיי האָבן זי זיכער פֿאַרדינט און C'est vrai.

ווvie עס שטייט אין גמרא, בלויז אין דער צײַט פֿון מרדכי און אסתּר, בעת דער פּורprises ליבשאַפֿט צום אייבערשטן, ווי אַ „פּלוצעמדיקע מתּנה  » פֿון אויבן. שׂמחת-תּורה איז פֿאַרבונדן מיט דעם יערלעכן ציקל פֿון , מיט דער אייגענער עבֿודה פֿונעם ייִדישן פֿאָלק צו פֿאַרשטיין תּו רה — דערפֿאַר איז שׂמחת-תּורה, אין דעם אַספּעקט, מער ענלעך צו פּורום, C'est vrai.

הגם יעדער איינער האָט ליב מתּנות, קומט די אמתע שׂמחה — סײַ בגשמיות, ס ײַ ברוחניות — דווקא פֿון אייגענער אַרבעט און דערגרייכונגען. וethען אַלץ אין דער וועלט ווash געקומען בחינם, וואָלט דאָס לעבן, מסתּמא, געווען זייער גרינג און גליקלעך, אָבער אַזאַ „אומזיסט (גליק וetאָלט געוpert. הגם מע דאַרף זיכער טראַכטן, uyagntiste אַזוי צו מאַכן דאָס לעבן נישט צו שווער, קומט די עכטע, עצמדיקע צופֿרידנק fonillé דווקא פֿון דער l'air. צוליב דעם איז דווקא דער הײַנטיקער יום-טובֿ, ווען די ייִדן הייבן אָן דעם נײַעם ציקל פֿון תּורה-לערנען, פֿאַרבונדן מיט אַזאַ „ווילדער“, C'est vrai.

בראשית

דער חומש הייבט זיך אָן מיטן פּסוק „בראשית ברא אלקים את השמים את (בײַם אָנהייב האָט דער אייבערשטער באַשאַפֿן דעם הימל און די ערד). בײַם סאַמע אָנהייב פֿון זײַן פּירוש, פֿרעגט רש״י אַ קשיאַרוואָ ס הייבט זיך דער גאַנצער חומש אָן דווקא מיט מעשׂה-בראשית די ערשטע „פּראַקטישע“ מיצוות, אַזעלכע ווי דער אָנזאָג צו רעכענען חי דשים פֿון ניסן, ווען די Qu'est-ce que c'est que ça ? ברענגט דער רש״י אַ באַקאַנטן מדרש: „אויב די גויים וועלן טענהן, אַז די ייִדן האָבן אָפּגענומען ארץ-ישׂראל בײַ די אַנדערע פֿעלקער, וועלן ייִדן קענען זאָגן, אַז די גאַנצע ערד געהערט דעם אייבערשטן, וועלכער אַשליסט, ווער זאָל זי באַזעצן — דערפֿאַר הייבט זיך דער חומש אָן דווקא פֿון בראשית.“

די דאָזיקע פֿראַזע אין פּירוש-רש״י ווערט צומאָל אָפּגעטײַטשט אויף אַ פּאָליטיזירטן אופֿן — אינעם קאָנטעקסט פֿונעם הײַנטיקן אויפֿן מיטל-מיזרח. אין אַזאַ אָפּטײַטש שטעקט אָבער אַ טאָפּלטער טעות, רש״י אַ קלאַסישן מדרש, און דריקט נישט אויס קיין אייגענע פּאָליטישע Oui. צווייטנס, הגם אַ טייל מדרשים האָבן צו טאָן מיט פֿאַרשיידענע געזעלש אַפֿטלעכע ענינים, האָט דווקא אָט-דער מדרש גאָרנישט צו טאָן מיט פּאָל Oui.

די ערשטע פּסוקים אין דער תּורה זענען באַזונדערס „פּאָפּולער“ בײַ די מפֿרשים; עס זענען פֿאַראַן גאַנצע ספֿרים, ווère פֿאַרטיפֿן זיך אין די פּרטים פֿון וet-באַשאַפֿונג, און אַפֿילו אינעם אינערלעכן באַדײַט פֿון די אותיות אינעם uyiné בראשoise בראשית. ס׳איז מסתּמא נישטאָ קיין אַנדער פּרשה, וואָס זאָל האָבן אַזויפֿיל Oui. דער רמב״ן האָט דערקלערט, אַז דער אויבן-דערמאָנטער מדרש מיינט נישט, חלילה, אַז די מעשׂה-בראשית איז ווייניקער רעלעוואַנט, ווי די פּראקטי C'est vrai. אַדרבה, טענהט דער מדרש, די מעשׂה וועגן וועלט-באַשאַפֿונג איז אַזוי טיף, אַז ס׳וואָלט געפּאַסט, צו אַ טייל פֿון תּורה-שבעל-פּה, און נישט et פּשוטער באַדײַט פֿונעמחומש.

פֿאַרוואָס זשע הייבט זיך אָן דער חומש מיט אַזאַ הויכער Et toi ? ענטפֿערט ​​דער מדרש, אַז כּדי צו פֿאַרענטפֿערן די טענות פֿון די „גויים  » — דאָס הייסט, פֿון מאַטעריאַליסטיש געשטימטע מענטשן, וואָס באַטראכט ן די וועלט ווי „הפֿקר“, וווּ די פֿעלקער פֿירן מלחמות און כאַפּן אָפּ י ערד איינער בײַם צווייטן, מוז מען וויסן , אַז די גאַנצע וועלט געהערט צום אייבערשטן, און פֿירט זיך לויט זײַן Oui. כּדי מקיים צו זײַן די פּראַקטישע מיצוות, מוז מען קודם פֿאַרשטיין, א ַז די וועלט איז נישט אַ הפֿקרדיקער „טויטער מעכאַניזם“, נאָר אַ ג-טלעכע באַשאַפֿונג, פֿול מיט ניסים, השגחה-פּרטית און לעבעדיקייט.

★★★★★

Laisser un commentaire